Bij een aantal leerlingen , die wij hier hebben mogen ontmoeten, bekruipt mij de gedachte; Aiii…..Zijn deze mensen hier niet véél meer komen brengen, dan ik bij benadering hén heb kunnen geven ?

Gister, bij de laatste les van Janneke Mes, sloeg wat dat betreft de twijfel bij mij weer vol toe. Janneke heeft in de loop der jaren hier heel veel goeds gebracht. En nu het tijd is voor verandering, sluit ze het ook nog eens af met kado’s, bloemen en hartverwarmende, mooie woorden.

Dankjewel Janneke. Wij zijn dankbaar dat we jou zo lang hier als onze gast hebben mogen ontvangen. En wanneer een vrouw van jou kaliber zulke lieve, lovende woorden schrijft, wil ik dat natuurlijk van de daken afschreeuwen.

Deze woorden schreef Janneke op de kaart:

‘Lieve Johan

ruim 10 jaar heb ik van jou les mogen hebben. Mogen? Ja mogen!

Want ik vond het een heerlijke tijd.

Je bent een zeer geduldige leraar, ik heb veel van je geleerd wat betreft ritmes, houding, non-verbale signalen.

De ruimte die je geeft aan ons ieder persoonlijk is heel bijzonder.

Je manier van lesgeven heeft me altijd erg aangesproken en ik heb mogen profiteren van jou enorme professionaliteit en kennis.

En daarbij heb ik altijd erg genoten van je bespiegelingen op de manier waarop muziek een plek in het leven heeft, de linken met de maatschappij. Onze verhalen van alledag linkte je met ritmes en muziek. Heb genoten en vaak gelachen om je rigoureuze meningen ook. Ik bewonder je verwonderingen, passie en openheid; voor mij inspirerend.

Dank voor alles, voor de mooie ontmoetingen die via de vele avonden langs zijn gekomen, de vele tips, fijne mensen en talenten die ik via jou heb gekregen/ontvangen.

Mooie herinneringen!

Liefs Janneke’